| 
						
							|  | 
	de solidariteitspas
        de solidariteitspas is een idee dat nog uitgewerkt moet worden en zich
nu in versie 2 (hieronder) bevindt. het is een voortzetting van versie
1 
de volgende versie zal de volgende elementen bevatten, in het kort  en in het lang 
voorlopig bestaat het idee uit een aantal ideekernen: 
 
consumenten betalen met een solidariteitspas (een gewone betaalpas,
maar van de asn, rabo- of triodosbank?) met de volgende extra
eigenschappen:
kern aconsumenten (of deelnemers, ie ook ondernemers) leggen 10% (of meer, wellicht met meer privileges?) van hun (netto) salaris in.
bij aangesloten bedrijven kunnen die consumenten met 10% (of
meer) korting kopen, de ondernemer wordt gecompenseerd uit de inleg die
de consumenten gedaan hadden, dit wordt gerealiseerd door te betalen
met de solidariteitspas
 ondernemers die zich aansluiten hebben het commitment van die
consumenten dat die consumenten zoveel mogelijk bij aangesloten
bedrijven willen kopen
 consumenten die alles bij aangesloten bedrijven kopen krijgen al hun inleg terug
 tegenover inleg die consumenten niet terugkrijgen staan uitgaven die zij niet bij aangesloten bedrijven konden (of wilden) doen
 het niet geclaimde deel komt in een investeringsfonds waarmee
bedrijven worden opgericht die die producten op de markt brengen die
nog niet bij aangesloten bedrijven verkrijgbaar zijn
 tegenover het commitment van de consument om bij aangesloten
bedrijven te kopen staat de plicht van de aangesloten bedrijven om
transparant te zijn over hun produxie (althans van de producten die met
korting gekocht kunnen worden)
kern b bij uitgaven kunnen consumenten tegelijkertijd stemmen, dus
terwijl de transaxie wordt voltooid krijgen consumenten een vraag
voorgelegd die zij met ja of nee kunnen beantwoorden (of met een getal)
kern c bedrijven geven korting op (sommige) producten, die korting komt echter in een solidariteitsfonds ipv aan de koper ten goede
 waar het solidariteitsfonds aan uitkeert wordt door de consumenten bepaald
kern d bedrijven zijn niet geheel transparant maar alleen voor een
deel, voor welk deel ze transparant zijn bepaalt tot welke
transparantiecirkel ze horen, in de transparantiecirkels zit een
hierarchie (je kunt daarin stijgen, bijna zoals in bewustzijn, louter
door eigen keuze)
 zo'n transparantiecirkel zou ook een waardecirkel kunnen
zijn, een cirkel waarbinnen welbepaalde waarden worden gerespecteerd,
nagestreefd (waarde en transparantie liggen dicht bij elkaar want hoe
weet je nou of je maten de afgesproken waarden respecteren, nou door
openheid over relevante zaken te geven)
kern e binnen de waardecirkels wordt met specifieke waarde-valuta
gehandeld, denk bijvoorbeeld aan vierkante meters ecologische
voetafdruk, dit is een interne valuta (intern binnen de groep - een bv)
 de 10% die consumenten inleggen wisselen zij in tegen de
waarde-valuta die de waarden vertegenwoordigen die zij gerespecteerd
willen zien
 bedrijven kunnen alleen een specifieke waarde-valuta
accepteren als zij de bijbehorende waarden respecteren door transparant
te zijn in relevante opzichten en zich democratisch te laten
controleren hierin, controle vindt plaats door de instellking die de
financiele transaxies verwerkt (via de solidariteitspas)
kern f (consumenten in de rol van) werknemers kunnen (deels) betaald krijgen in waarde-valuta
 
hoe komen relaties tussen bedrijven onderling hier uit de verf? ik heb
steeds geschreven over consumenten en bedrijven, maar het gaat
natuurlijk over deelnemers die zowel bedrijf als consument kunnen zijn,
zie ook kern f. 
 
jeroen j van beele
    
    
    
    
    
    
    
  
 |  |