futurefurniture.gif
samenwerken door openheid
ontwikkelen naar harmonie

de solidariteitspas

de solidariteitspas is een idee dat nog uitgewerkt moet worden en zich nu in versie 2 (hieronder) bevindt. het is een voortzetting van versie 1

de volgende versie zal de volgende elementen bevatten, in het kort en in het lang

voorlopig bestaat het idee uit een aantal ideekernen:
  1. consumenten betalen met een solidariteitspas (een gewone betaalpas, maar van de asn, rabo- of triodosbank?) met de volgende extra eigenschappen:

    kern a

  2. consumenten (of deelnemers, ie ook ondernemers) leggen 10% (of meer, wellicht met meer privileges?) van hun (netto) salaris in.
  3. bij aangesloten bedrijven kunnen die consumenten met 10% (of meer) korting kopen, de ondernemer wordt gecompenseerd uit de inleg die de consumenten gedaan hadden, dit wordt gerealiseerd door te betalen met de solidariteitspas
    • ondernemers die zich aansluiten hebben het commitment van die consumenten dat die consumenten zoveel mogelijk bij aangesloten bedrijven willen kopen
    • consumenten die alles bij aangesloten bedrijven kopen krijgen al hun inleg terug
    • tegenover inleg die consumenten niet terugkrijgen staan uitgaven die zij niet bij aangesloten bedrijven konden (of wilden) doen
  4. het niet geclaimde deel komt in een investeringsfonds waarmee bedrijven worden opgericht die die producten op de markt brengen die nog niet bij aangesloten bedrijven verkrijgbaar zijn
  5. tegenover het commitment van de consument om bij aangesloten bedrijven te kopen staat de plicht van de aangesloten bedrijven om transparant te zijn over hun produxie (althans van de producten die met korting gekocht kunnen worden)

    kern b

  6. bij uitgaven kunnen consumenten tegelijkertijd stemmen, dus terwijl de transaxie wordt voltooid krijgen consumenten een vraag voorgelegd die zij met ja of nee kunnen beantwoorden (of met een getal)

    kern c

  7. bedrijven geven korting op (sommige) producten, die korting komt echter in een solidariteitsfonds ipv aan de koper ten goede
  8. waar het solidariteitsfonds aan uitkeert wordt door de consumenten bepaald

    kern d

  9. bedrijven zijn niet geheel transparant maar alleen voor een deel, voor welk deel ze transparant zijn bepaalt tot welke transparantiecirkel ze horen, in de transparantiecirkels zit een hierarchie (je kunt daarin stijgen, bijna zoals in bewustzijn, louter door eigen keuze)
  10. zo'n transparantiecirkel zou ook een waardecirkel kunnen zijn, een cirkel waarbinnen welbepaalde waarden worden gerespecteerd, nagestreefd (waarde en transparantie liggen dicht bij elkaar want hoe weet je nou of je maten de afgesproken waarden respecteren, nou door openheid over relevante zaken te geven)

    kern e

  11. binnen de waardecirkels wordt met specifieke waarde-valuta gehandeld, denk bijvoorbeeld aan vierkante meters ecologische voetafdruk, dit is een interne valuta (intern binnen de groep - een bv)
  12. de 10% die consumenten inleggen wisselen zij in tegen de waarde-valuta die de waarden vertegenwoordigen die zij gerespecteerd willen zien
  13. bedrijven kunnen alleen een specifieke waarde-valuta accepteren als zij de bijbehorende waarden respecteren door transparant te zijn in relevante opzichten en zich democratisch te laten controleren hierin, controle vindt plaats door de instellking die de financiele transaxies verwerkt (via de solidariteitspas)

    kern f

  14. (consumenten in de rol van) werknemers kunnen (deels) betaald krijgen in waarde-valuta
hoe komen relaties tussen bedrijven onderling hier uit de verf? ik heb steeds geschreven over consumenten en bedrijven, maar het gaat natuurlijk over deelnemers die zowel bedrijf als consument kunnen zijn, zie ook kern f.

jeroen j van beele